Działamy bezpiecznie,szybko,  profesjonalnie i niedrogo. 

Zadzwoń.

KAMAPOL Kamil Kuczyński

Tel. 517-717-998

06-120 Winnica, ul. Widok 11
woj. mazowieckie, powiat pułtuski
kamapol@onet.pl

www.usuwanieowadow.pl

Usuwanie gniazd pszczół, szerszeni czy os wymaga doświadczenia i dużej wiedzy. Współpracujemy z najlepszymi specjalistami w tej dziedzinie. Gwarantujemy bezpieczne, szybkie i skuteczne usuwanie owadów, a likwidacja, zwalczanie gniazda os, szerszeni przeprowadzana jest bez rozbiórki czy jakiegokolwiek uszkodzenia elementów zasłaniających gniazda.

Do usuwania owadów podchodzimy profesjonalnie, stosujemy odpowiedni sprzęt i działamy odpowiednio ostrożnie. Jeden zabieg usuwania, tępienia os, szerszeni, pszczół całkowicie likwiduje całą kolonię owadów. 

Zapewniamy bezproblemową i sprawną likwidację szkodników.

Mamy wieloletnie doświadczenie. Pracujemy na wysokości. W celu usunięcia szerszeni i os używamy specjalnie do tego przeznaczonych środków, natomiast pszczoły przewozimy w bezpieczne miejsce.

Działamy indywidualnie w stosunku do każdego klienta i w zależności od potrzeb – w sprawach nagłych przyjeżdżamy natychmiast. Pracujemy w różnych godzinach zarówno w dni powszednie, jak i w weekendy. W promieniu 50 km dojazd liczony symbolicznie. Koszt usunięcia gniazd pszczół, os i szerszeni zależy od skali działania. Ceny zaczynają się od 150 zł.

W przypadku pytań prosimy o telefon lub maila.

Szerszenie,osy i pszczoły usuwamy na terenie województwa mazowieckiego.

Obszar działania:

Warszawa: Bemowo, Białołęka, Bielany, Bródno, Mokotów, Ochota, Praga Południe, Praga Północ, Rembertów, Śródmieście, Tarchomin,  Targówek, Ursus, Ursynów, Wawer, Wesoła, Wilanów, Włochy, Wola, Żoliborz , Gocław, Grochów, Stegny, Sadyba, Służew, Janki i inne

A także okoliczne miejscowości:
Marki, Ząbki, Zielonka, Wołomin, Radzymin, Mokre, Okuniew, Halinów, Dębe Wielkie, Mińsk Mazowiecki, Józefów, Otwock, Piaseczno, Pruszków, Błonie, Leszno, Sochaczew, Żelazowa Wola, Młodzieszyn, Brochów, Nowe Polesie, Leoncin, Sowia Wola, Truskaw, Łomianki, Sadowa, Izabelin, Klaudyn Czosnów, Nowy Dwór Mazowiecki, Pomiechówek, Jabłonna, Legionowo, Wieliszew, Nieporęt, Beniaminów, Zegrzynek, Stare Załubice, Zegrze, Karolino, Komornica, Dębe, Wierzbica, Serock, Nasielsk.

Działamy również w miastach i powiatach takich jak :
Pułtusk i cały powiat Pułtuski,
Wyszków i cały powiat Wyszkowski,
Maków Mazowiecki i cały powiat Makowski,
Przasnysz i cały powiat Przasnyski,
Legionowo i cały powiat Legionowski,
Nasielsk i cała gmina Nasielsk,
Płońsk i cały powiat Płoński,
Nowy Dwór Mazowiecki i cały powiat Nowodworski,
Ciechanów i cały powiat Ciechanowski

 

Szerszeń jest to gatunek owada, największy z osowatych występujących w Europie Środkowej, pospolity na terenie całej Polski, zwłaszcza w pobliżu terenów zamieszkiwanych przez ludzi. Żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew.

Typowym siedliskiem szerszeni są lasy liściaste. Gniazda zakładane są w dziuplach drzew, zwłaszcza dębów. Ze względu na utratę naturalnych siedlisk owad ten przystosował się do życia w pobliżu terenów ludzkiej aktywności (tereny zurbanizowane oraz wykorzystywane rolniczo). Gniazda buduje najczęściej w dziuplach drzew, a także w norach ziemnych, opuszczonych ulach, czasem na wolnym powietrzu, lecz w miejscach osłoniętych (np. pod okapem dachu lub w dziurach i zagłębieniach w ścianach budynków). Na terenach zurbanizowanych szerszenie korzystają również ze skrzynek lęgowych dla ptaków (zwykle opuszczonych, ale zdarza się, że koegzystują w skrzynce lęgowej razem z ptakami).

Długość ciała królowej (samica) 25–35 mm, samca 21–23 mm, a robotnicy 17–24 mm. Ubarwienie zmienne, zależne od regionu, płci i stopnia rozwoju. Forma typowa dla obszaru Polski ma tułów czarny w rude plamy, odwłok żółty w czarne pasy. Głowa szerszenia zaopatrzona jest w silne żuwaczki, z dobrze widocznym żółtym rysunkiem. Samce różnią się od samic brakiem żądła i dłuższymi czułkami. Loty ustają, gdy przez większość dnia temperatura nie podnosi się powyżej 10°C. Opuszczają gniazdo mniej więcej 15-20 września.

Pszczoły mają długość ciała od 7-8 mm do 16-18 mm. Mają ubarwienie o różnej intensywności – od jednolicie czarnego i ciemnobrązowego do żółtego i czerwonopomarańczowego. Skrzydła ich mają specyficzne użyłkowanie. Wyróżniają się charakterystycznym kształtem pólka radialnego na przednim skrzydle – ogranicza je zaokrąglona żyłka, która nieco odstaje od krawędzi skrzydła. Pszczoły widzą promieniowanie ultrafioletowe.

Wszystkie gatunki należące do rodzaju Apis żyją w zorganizowanych społeczeństwach. Budują one z czystego wosku pionowe plastry z obustronnie ułożonymi komórkami, służącymi do wychowu czerwi i przechowywania pokarmu. Osobniki dorosłe i larwy odżywiają się nektarem, spadzią oraz pyłkiem kwiatowym. Zakładają duże kolonie (rodziny pszczele), zależnie od gatunku liczące od kilku do 20-80 tysięcy osobników. Życie rodzin jest koordynowane za pośrednictwem feromonów, regularnych zmian aktywności gruczołów, porozumiewania się za pomocą tańców i wydawania dźwięków. Występuje tu polimorfizm i polietyzm wiekowy. Doskonale wypracowały sposób regulacji temperatury w gnieździe, co pozwala rodzinom pszczelim na uniezależnienie się w dużej mierze od warunków zewnętrznych, dzięki czemu w klimacie chłodnym mogą przeżyć długie i surowe zimy całe kolonie, a nie tylko pojedyncze osobniki w stanie hibernacji, jak np  u trzmieli.

Wszystkie gatunki pszczół należące do plemienia Apini (i rodzaju Apis) wytwarzają miód. Gatunkiem najbardziej ekspansywnym jest pszczoła miodna żyjąca w Europie, gdzie została udomowiona, a także w Afryce, Ameryce, Australii i Nowej Zelandii, do których to miejsc została sprowadzona. Pozostałe trzy gatunki pszczół miodnych to gatunki azjatyckie.

W ostatnim czasie obserwuje się zwiększone wymieranie pszczół, głównie na terenie USA i Europy Zachodniej (CCD). Prawdopodobną przyczyną wymierania jest stosowanie pestycydów w czasie kwitnięcia roślin. Badania prowadzone na dużą skalę w USA wskazują, że CCD może być powiązane z takimi zjawiskami jak:

• kombinacja różnego rodzaju stresów, przyczyniających się do większej podatności na patogeny;

• pojawianie się w środowisku środków chemicznych (np. neonikotynoidów) powodujących obniżenie odporności pszczół na działanie patogenów;

• nadmierna eksploatacja owadów w uprzemysłowionych pasiekach, na skutek której pszczoły szukają innego środowiska do życia;

• zmiany w środowisku naturalnym powodujące zmniejszenie ilości roślin stanowiących pożytek dla pszczół, co spowodowane jest m.in. intensyfikacją rolnictwa, np. w krajach Unii Europejskiej.